İKİNCİ DAİRE 

KARAR NO:2006/39

ESAS NO    :2005/2612

KARAR TARİHİ:18.01.2006

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:
Dava, Bingöl İli ? İlçesi Milli Eğitim Vakfı İlköğretim Okulunda öğretmen olarak görev yapmakta iken, İstanbul İli ? İlköğretim Okuluna öğretmen olarak atanan davacının, 29.8.2003 günlü, 78960 sayılı işlemin yolluksuz kısmının iptali ile hakettiği yolluğun dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İstanbul 5. İdare Mahkemesinin 24.2.2005 günlü, E:2004/62, K:2005/380 sayılı kararıyla; davacının talebi üzerine tesis edilen atama işlemi nedeniyle 4969 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme uyarınca harcırah ödenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Dava konusu uyuşmazlıkta, davacının kendi isteği üzerine tesis edilen yolluksuz atama işleminin, 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 4969 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 10. maddesinin 1.bendi uyarınca tesis edildiği anlaşılmış olup, sözkonusu hükmün Anayasa'ya aykırı olduğu gerekçesiyle iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi'ne başvurulması üzerine Anayasa Mahkemesi'nin 4.5.2005 günlü, E:2004/54, K:2005/24 sayılı kararıyla 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 10. maddesinin (1) numaralı bendinin başına 31.7.2003 günlü, 4969 sayılı sayılı Yasa ile eklenen "Kendi yazılı talepleri üzerine gönderilenler hariç olmak üzere;" ibaresinin, Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği, kararın 26.11.2005 günlü Resmi Gazete'de yayımlandığı anlaşılmıştır.
Anayasanın 153. maddesinde yer alan ve iptal kararlarının geriye yürümeyeceğine ilişkin bulunan kural, iptal edilen hükümlere göre kazanılmış olan hakların ortadan kaldırılmasına veya toplum huzurunun bozulmasına yol açacak sonuçları önlemek amacıyla kabul edilmiş olup, bu kuralın bir davaya bakmakta olan mahkeme tarafından itiraz yoluyla Anayasa Mahkemesine götürülen konularda uygulanmasının mümkün olmadığı, aksi halde Anayasa'nın 152. maddesinde düzenlenmiş olan; "Anayasa'ya aykırılığın diğer mahkemelerde ileri sürülmesi" kuralının, yazılı hukuk ve uygulama yönünden sonuçsuz kalacağı hem öğretide hem de yargısal içtihatlarla kabul edilmiş bulunmaktadır. Bu bağlamda, Anayasa'nın 152/3 maddesinde öngörülen; Anayasa Mahkemesinin kararı esas hakkındaki karar kesinleşinceye kadar gelirse, mahkeme buna uymak zorundadır." şeklindeki kural da Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal kararının, bu karardan önce açılmış bulunan ve bakılmakta olan davalarda uyulması gerektiğini açıkça ortaya koymaktadır.
Bu hukuksal durum karşısında dava konusu işlemin dayanağı olarak ileri sürülen yasa maddesinin Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle tesis edilen işlemin hukuki dayanaktan yoksun kaldığı tartışmasızdır.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle İstanbul 5. İdare Mahkemesince verilen 24.2.2005 günlü, E:2004/62, K:2005/380 sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1/b. fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Kanun'la değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkeme'ye gönderilmesine, 18.1.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
(DAN-DER; SAYI : 112)
BŞ/Aİ