Sol Kemalistlerin olduğu her yerde postal sesi duyulur

Çarşamba akşam haberlerinin flaş konusu kısaca 'Mülkiye' diye bilinen AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi'ndeki olaylardı.
Bildiğiniz gibi, "Anayasa" temalı konferansa Burhan Kuzu ve Süheyl Batum davetliydi.
Salona hâkim olan Sol Kemalistler önce laf atarak, suçlayarak, sözünü keserek Batum'u konuşturmadılar.
O kadar rahatsız ettiler ki sonunda Batum bu yaptıklarının faşistlik olduğunu söyledi. O gittikten sonra sıra Burhan Kuzu'daydı. Anlaşılan öğrencilerin asıl hedefi oydu. Tartışmayı filan bir yana bırakıp Kuzu'yu yumurta yağmuruna tuttular.
Birçok TV kanalı ve yorumcu, iki olayı aynı kaba koyarak değerlendirdi.
Tamamen yanlış bir bakış açısıydı bu:
Batum'un konuşturulmaması tali, münferit bir olaydı. Adeta bir kazaydı.
Çünkü yumurtacılar, 1982 Anayasası'nı, demokratik bir Anayasa ile değiştirmeyi amaçlayan kesimleri hedef almıştı:
12 Eylül referandumu için "Yetmez ama Evet" diyenleri (Genç Siviller, DSİP, vd.), demokrat aydınları, liberal görüşlüleri, Saadet Partilileri, AKP'lileri susturmaya çalışmışlardı.
Bu Sol Kemalistlerin, Batum'u engellemeye çalışması, kayda değer bir olay değildi.
Asıl konuşulması ve yorumlanması gereken Burhan Kuzu'ya yapılan saldırıydı.

Nerede kalmıştık? Evet, Süheyl Batum'a yapılan talidir, önemsizdir, kazadır, tesadüftür, dedik.
Peki, sonra ne oldu?
Batum'u susturanlar, dün gidip ondan özür diledi.
(Not 3: CHP Genel Sekreteri Batum, "Ben kesinlikle bunlara faşizan hareketler, faşist hareketler demedim, CHP olarak demeyiz de..." demiş. Şaşırdık mı? Hayır! Çünkü tornistanlık bulaşıcıdır.)
Ya asıl saldırılan kişi? Yani Burhan Kuzu? Hayır. Akşam saatlerine kadar ondan özür dileyen olmadı.